Ogniskowiczom, którzy kiedyś BYLI w Ognisku życzę…

Co mógłbym zrobić, żeby promować idee Ogniska?

To jedno z pytań w naszej corocznej anonimowej ankiecie na zakończenie roku. Oto wybrane odpowiedzi na 5 pytań i zdjęcia oczywiście z pokazów na uroczystości zakończenia roku.
Zdjęcia wykonał tata Kamili - pan Rafał Dziorek - dziękujemy!!!

W Ognisku czuję się jak…

Orzeł /  Motyl / Ptak w kolorowym locie

Ptak, który ma nieograniczone możliwości

Wolny ptak hasający po bezkresnych polach wyobraźni.
Słowik wpuszczony do rynny z papugami

Jakbym miał ogromne skrzydła

Latawiec który dryfuje po niebie wyobraźni

Ulotne powietrze, mogę uciec od reszty świata, nie przejmować się tym, co ludzie o mnie myślą

jak w niebie

Ryba w wodzie a czasami jak ryba w ogniu

Szczupak (rybka w wodzie)

Ryba w wodzie, śliwka w kompocie, krew w żyłach, włosy na głowie, woda w morzu, jak pozytywna energia u Ogniskowiczów

Kret w moim ogrodzie

Róża w wazonie – ktoś dba o mnie, czasami podcina łodygę, żebym nie zwiędła zbyt wcześnie – rozkwitam

Część czegoś lepszego niż codzienny świat

Podpalona pomysłami

Osoba której zależy

Ktoś ważny, doceniony, wartościowy

Ja tylko taka więcej widząca, słysząca i więcej czująca

Wolna, magiczna istota, która może spełniać marzenia

Rozżarzony węgielek teatralny

Jakbym płonęła energią w płomieniach ognia ogniska

W domu w którym mogę spotkać się z ludźmi takimi jak ja

W domu, bezpiecznie, chciana (głupie i proste, ale prawdziwe)

W domu, ale takim, którego sam nie zbudowałem

W domu – to oklepana odpowiedź. Ale tak jest. Ogniskowicze to rodzina, a Ognisko to po prostu dom

W galerii sztuki nowoczesnej, bo jest tu wiele interesujących, niekonwencjonalnych pomysłów i idei.

W gabinecie osobowości

Pod teatralnym prysznicem

W utopii rozmyślań

Na świeżym powietrzu – w końcu można oddychać

W miejscu gdzie mogę spełnić marzenia

W mięciutkiej wacie cukrowej.
W swojej domowej łazience – pewniej już się nie da

Jak Alicja w Krainie Czarów

jak marzyciel, ale nie jestem jedyny

Plamki na obrazie Picassa pośród innych kolorowych plamek

Ważny element puzzli, które w całości tworzą piękniejszy obraz codziennej rzeczywistości

W domu, z rodziną. W końcu wszyscy jesteśmy dziećmi Haliny.
W domu ale bez kuchni, rekompensuje to inspiracja i kreatywność

Picasso, Dali, Esher, Bogusławski i James Dean w jednym, jak rozwijający się młody pąk kwiatów 

Mona Lisa u Da Vinciego

Jak jeden z puzzli z sali Chaplina. Wiem, że razem z resztą tworzą piękną całość.

Jak Salvador Dali gotujący homary

Taki pół-artysta. Dobra, ćwierć-artysta. Początkująca jedna – ósma artysty. Ale, jakby nie patrzeć, artysty.

Czuję, że mam dużo pomysłów i mam szansę je wyrazić, w przeciwieństwie do życia szkolnego, w którym uczę się rozumowania innych...

Mała, kreatywna kulka pozytywnej energii
Bóg, gdyż mogę być każdym i nikim, wszystkim i niczym.

W starym, znanym miejscu z innego życia

jak nigdzie indziej na świecie

Ja

Co jest najważniejsze w Ognisku?

Wspólnota! / Zaufanie /  Tradycja / Akceptacja / Ogień determinacji

Spotkanie. Każde.

Wolność (słowa i twórczości)  / Wyobraźnia i pomysły / Obecność.

Samogłoski (a,e,i,o,u,y).
Puenty!

Nie ma mówienia ”naczy”, „ten, „generalnie”

Pasja, którą się odnajduje i zaraża nią innych

Energia. Z nią da się zrobić wszystko.

Podejście i chęci/  Więź z innymi / Szczypta surrealizmu

Konstruktywna krytyka i rady dotyczące życia

Kreatywność, pozytywne nastawienie, szczerość

Niecenzurowane myśli wspaniałych ludzi

Spojrzenia, którymi wszyscy się nawzajem obdarzamy

Przyjaźń tworzona przez kulturę

Zabawa,  cieszenie się każdym drobiazgiem i każdą przeżytą tu chwilą.

Otwartość umysłu, brak jakichkolwiek barier i ograniczeń

Rozwój wewnętrzny / Odnoszenie się do siebie z szacunkiem

Ludzie, którzy nas uczą i otaczają

Nieoczywistość, bo jednostajność jest nudna

Znajomość wszystkich „ludzi z drzwi” (nazwy sali – to dobry początek)

Praca ze słowem, które kocham jako przyszła aktorka

Komplet osób w grupie

Inspirować się wszystkim

Żeby nie siedzieć biernie na tyłku tylko działać

Myśleć samodzielnie / nie bać się wyrażać siebie.

Pilnowanie by ogień nie zgasł

Bycie sobą. Definitywnie

Doskonalenie się / Robienie „czegoś z „niczego”.

Stawanie się lepszym człowiekiem i poszerzanie horyzontów

Pomaga zachować w sobie cząstkę dziecięcą, a zarówno wprowadza nas w świat dorosły

Tu nic nie jest takie, na jakie wygląda..

Chwile, momenty, sekundy, które sprawiają, że życie jest lepsze

Halinizm

To, ile nam daje

Ogniskowiczom, którzy kiedyś BYLI w Ognisku życzę…

W Ognisku trwać

Dalszego ognia i płomieni

Otwartej głowy, nieskończonego nieba i głębokiego oceanu

Zapachu drewnianych desek jakiegoś słynnego teatru

Życia, w którym będą korzystali z tego, co tu zdobyli
Chęci do zarażani wiedzą zdobytą tutaj

Spełnienia się w swoich wymarzonych dziedzinach

Dumy ze swojego charakteru / Sławy i chwały

Pięknej przyszłości i pysznych śliwek w czekoladzie

Aby żyli ogniskową energią / Aby nigdy nie zgaśli

Aby ogniskowy duch ich nigdy nie opuścił

Aby nigdy o nim nie zapomnieli i swoje codzienne wyzwania traktowali jak warsztaty, a sukcesy, jak fuksówkę

Żeby mogli tu czasem wrócić

Żeby nigdy nie zapomnieli o tym, czego tu się nauczyli

Żeby zawsze czuli się, jak jego część

Żeby zawsze mogli kontynuować to, co tu zaczęli

By zawsze w torbie/plecaku nosili krzemień i drewienka

Żeby w trudnych chwilach przypomnieli sobie Ognisko, bo na pewno im pomoże

Byli nieustannie uprzejmi i piękni

Aby ich życie było zawsze tak kolorowe, jak na zajęciach
Żeby znaleźli takie miejsce na ziemi jakim było dla nich Ognisko

Żeby wciąż potrafili być otwarci i żeby nie stawali się cyniczni, ale patrzyli na wszystko i cieszyli się nowością

Żeby nie ograniczali wyobraźni, którą tu rozwinęli i korzystali z niej codziennie

Żeby pamiętali o tym, że to oni są autorami i edytorami swojej rzeczywistości

Żeby życie traktowali w taki sam sposób jak wyzwania w Ognisku

Znaleźli inne miejsce, które da im to ogniskowe uczucie

Żeby posłali tu swoje dzieci / Żeby nie „poważnieli”
By byli szczęśliwi

Nie byli jak biznesmeni – zamknięci w sztywne ramy i potrafili być dziećmi.
żeby utrzymali kontakt ze swoją grupą i nie tylko. Żeby często nas odwiedzali.
Żeby zawsze je pamiętali i pozostali tacy sami, jak w dniu, gdy jako dzieci pierwszy raz przyszli na zajęcia
Żeby mimo upływu lat trzymali się razem
Żeby ktoś wynalazł machinę czasu i mogli tu wrócić

Tyle radości z pracy, ile nauka w Ognisku dawała przyjemności
Młodzieńczego podejścia do życia i odrobiny szaleństwa

By do końca życia jedli zupę widelcem

Żeby ich pomysły kwitły

Żeby pamiętali o Machulskich i wspierali obecnych Ogniskowiczów

Ogniskowiczom, którzy kiedyś BĘDĄ w Ognisku życzę…

Żeby Ono było!
Aby nakręcili się, jak chomik w kołowrotku
Aby w Ognisku nadal było tak fajnie / Żeby poczuli tę atmosferę
Żeby byli orłami niezniżającymi lotów

By w zderzeniu z Ogniskowym duchem odnaleźli własne „ja”

Żeby zapisywali się jak najszybciej – nie ma czasu do stracenia

Żeby uwierzyli w siebie / Aby otworzyli się na wszystkie zaskoczenia

Aby przeżyli tu najpiękniejsze chwile w życiu tak jak ja

Poznania szalonych ludzi – takich, jak my wszyscy
Wyobraźni / Rozwijania siebie i swoich pasji
Siły i ochoty na doskonalenie się / Wielkiej dojrzałości i poznania siebie

Wytrwałości, bo często podczas prób pojawia się chęć poddania się, ale kiedy już uda się ją przezwyciężyć – zawsze wychodzi coś wspaniałego.
Wytrwałości, bo nie każdy zostanie do końca, ale jeśli wytrwa, będzie czuł się w pełni Ogniskowiczem
Znalezienia przyjaciół na całe życie i przepięknych doświadczeń.
Dużo pozytywnego stresu.

Jak najszybszego dotarcia na Lubelską

Żeby porzucili nauki szkolne. Nie starali się zachowywać i ubierać jak rówieśnicy, ponieważ to, co powszechne jest nudne, a Ognisko nie lubi nudy
Tego, by zostali tutaj jak najdłużej i żeby poszerzali horyzonty

Żeby się nie bali i korzystali z tego, ile się da
Żeby nigdy nie wątpili w siebie i nie kierowali się schematami

Nie opuszczajcie zajęć!

Aby nigdy z ich twarzy nie znikał uśmiech, który w Ognisku cały czas im będzie towarzyszył oraz by się nauczyli, że odpowiedź „nie wiem” nie istnieje

Żeby wykorzystali w 100 procentach ten czas, bo jest on wyjątkowo ważny i zmienia sposób postrzegania świata

Pewna osobą z Ogniska powiedziała mi: na początku raczej nie będziesz miał przyjaciół, potem połowa z twoich przyjaciół to Ogniskowicze a potem wszyscy twoi przyjaciele będą z Ogniska. I to jest piękne.

Co mógłbym zrobić, żeby promować idee Ogniska?

Zrobić pokazy w różnych miejscach w Warszawie
Głosić je w szkole, niczym średniowieczni heroldowie na rynkach miast

Drzeć się po całej Warszawie idźcie do Ogniska, bo to super przygoda coś w tym stylu

Nosić T-shirt z logiem Ogniska

Skakać na trampolinie na Nowym Świecie

Chodzić z podpaloną pochodnią po mieście, a za mną orszak mimów i aktorów

Marsze ogniskowe

Zapraszać tutaj wiele osób zwłaszcza chłopaków bo ich brakuje

Tańczyć, skakać i krzyczeć razem z innymi albo sama, bo warto być wariatem

Przyznawać się i chwalić, że jesteś z Ogniska i być otwartym na innych

Nie zniżać mojego lotu

Być, mówić, żyć i chwalić

Patrzeć na świat w sposób nieoczywisty, cały czas siebie zaskakiwać , cały czas tworzyć, nie iść na skróty

Zamiast się złościć nauczyć się stepować

Nigdy nie mówić nie wiem nie umiem / Wierzyć w siebie

Inspirować innych do nieustannego rozwoju i wiary we własne możliwości

Do końca życia postępować zgodnie z tym, co się tutaj dowiedziałem

Nie trzeba być aktorem, można związać swoja przyszłość z zupełnie innym zawodem i wtedy najlepiej będą widoczne cechy, które zdobyłem w Ognisku

Eksplodować irracjonalnymi pomysłami, być inspiracja dla innych

Przekładać system edukacji i integracji Ogniska w życie

Założyć w przyszłości instytucję teatralną

Starać się samemu żyć na co dzień tak jak mówią przysięgi z fuksówki

Palić wszystkich wokół płomieniami Ogniska

Zarażać halinistyczną siła jak najwięcej ludzi pokazując innym ile pięknych i wspaniałych rzeczy jest wokół

Zauważać pięknych ludzi i przyprowadzać ich tutaj

uśmiechnąć się do kogoś od czasu do czasu

Wypełniać całe życie nabytą tu postawą

Pozostać Ogniskowiczem do końca życia

Być sobą wśród ludzi / Kochać innych

Wciąż się starać

Halinistycznie żyć