środa, 22 czerwca 2016

Co przyda mi się z Ogniska w dorosłym życiu?

Co przyda mi się z Ogniska w dorosłym życiu? 
To jedno z pytań w naszej corocznej anonimowej ankiecie na zakończenie roku. Oto wybrane odpowiedzi na trzy pytania i zdjęcia oczywiście z pokazów na uroczystości zakończenia roku.



Jak zmieniłem/zmieniłam się dzięki Ognisku?
Urosłem. Tak ze trzy metry
Otworzyłam się bardziej na świat, uwrażliwiłam na sztukę (szczególnie obrazy)
Nie mówię „jakby”
W końcu jestem pewny siebie
Poznałam sens wczesnego wstawania w weekend
Przestałam sama krytykować swoje pomysły
Częściej jestem szczęśliwa
Poznałam przyjaciółki na całe życie
Nie jestem tak zależny od otoczenia
Otworzyły mi się nowe szufladki w głowie
Dzięki odegraniu jakichś scenek często mogę rozładować sytuację
Widok człowieka stojącego na głowie na patelni już mnie nie dziwi, a raczej sprawia, że się uśmiecham
Nie boję się wyrażać swojej opinii
Nauczyłam się rozumieć inne punkty widzenia, nawet jeśli się z nimi nie zgadzam
Zaczęłam dostrzegać piękno w prostych rzeczach
Nabrałam wiary w siebie
Mniej boję się pokazywać to, kim jestem
Nauczyłem się śmiać się z siebie
Pokochałam polską kulturę
Szanowni państwo, Ognisko sprawiło, że etap zbuntowanego nastolatka przerodził się w kulturalnego dżentelmena
Zrozumiałam, że bycie innym nie znaczy gorszym
Urosłam, urosło też moje serce i miłość do teatru i sztuki


Czego nauczyłem/nauczyłam się w Ognisku?
Tego, że lata nie bycia w nim to lata stracone
Że jestem ciekawą osobą
że powinnam poświęcać swoim atutom tyle czasu, ile poświęcam wadom
Że trzeba wyrażać swoją opinię
Nie poddawać się
Doceniać swoje pomysły
Liczyć. I nauczyłem innych liczyć na mnie
Mówić wolniej i wyraźniej
Pisać lepsze dialogi i scenariusze
Wiązać buty
Postrzegać świat na swój własny i jedyny sposób
Odpowiedzialności
Sposobu myślenia
Odwagi do wyrażania moich uczuć
Znajdowania wyjścia z życiowych labiryntów
Czym jest lombard
Czym się różni lewica od prawicy
Za co kocham Bartka M.
Jak pozbyć się blokad i być śmiesznym
Jak nie wkurzać ludzi wokół siebie
Jak żyć / Jak kochać / Jak poznawać siebie
Nie tylko patrzeć, ale też widzieć
Mieć serce i patrzeć sercem
Doceniać spotkane na drodze kamienie
Łamać wszelkie bariery i utarte schematy
Jak robić duże rzeczy z małych rzeczy
Że trzeba rozmawiać z ludźmi / Jak rozmawiać z ludźmi
Że warto próbować nowych rzeczy
Korzystać z życia
żeby się nie bać



Co przyda mi się z Ogniska w dorosłym życiu?
Wyobraźnia, szybkie myślenie, publiczne wystąpienia
Wiedza, że nigdy nie można mówić, że czegoś się nie da
To, że łatwo poznaję nowych ludzi
Z Ogniska na pewno przyda mi się „O” i „K”, bo ci ludzie udowadniają, że jest OK nawet gdy nie jest.
Znajomości, bo znajomości to podstawa! /Kultura i sztuka / Mądrość
Rozmowy z innymi, udowadnianie że liczy się moje zdanie
Wypowiedzi/ słownictwo / poczucie humoru / Empatia / Wyrozumiałość
Otwarte oczy na piękno wszystkiego, co nas otacza
Nieskończona kreatywność
Umiejętność cierpliwego szukania rozwiązań
Spontaniczność, pomysłowość, wiarygodność
Brak dyskryminacji innych
Zaangażowanie i wola walki
Otwartość na różne poglądy i że trzeba zawsze myśleć o innych, gdy podejmujemy jakąś decyzję.
wiara w siebie polegająca na nie poddawaniu się, jak za pierwszym razem coś nie wyjdzie.
Wspomnienia, gdy kiedyś życie da mi w kość, przypomnę sobie te szalone chwile
Nie ma mówienia „nie wiem”, trzeba mieć otwartą głowę, jeśli będę lekarzem – na pewno się przyda
Na każdy problem będę potrafiła znaleźć rozwiązanie
Będę umiała w 5 sekund stać się rurą od odkurzacza
Będę odważniejszy i nie będę miał tremy
Umiejętność odnalezienia w sobie dziecka, nawet gdy dorosłość mnie przytłacza
Umiejętność zbudowania ściany z krzeseł, a dzięki temu będę mogła zbudować cały dom

To, że mogę być każdym



niedziela, 19 czerwca 2016

Anna Kozłowska - Nagroda im. Doroty Wolskiej


Dziś po raz 10. przyznajemy Nagrodę im. Doroty Wolskiej. Najważniejszą w Ognisku. Nie tylko artystyczną, bo przede wszystkim powiązaną z naszymi ideałami. We współczesnym świecie ideały to często już puste, przeżute słowa, dowolnie szasta się pamięcią i pomnikami, opluwa autorytety, hejtuje przejawy zbytniej otwartości, a ufność i zaufanie nie są w cenie. A my na przekór i pod prąd! Przy takiej okazji chcemy używać wielkich słów, które dla nas puste nie są i chcemy promować dobro. Bo tak działałaby również Dorota.

https://www.facebook.com/O.T.U.Machulskich/photos/?tab=album&album_id=692488457475758


Dorota była fenomenem wielu talentów. Mistrzynią improwizacji ze społecznikowskim zacięciem. Fanką Witkacego. Osobą piękną, mądrą, wyrozumiałą, otwartą, ciepłą, pogodną, troskliwą, uśmiechniętą, twórczą, wnikliwą. Z ogromną wiarą w drugiego człowieka. Była drogowskazem dla zagubionych, nieśmiałych, zakompleksionych. Iskrą, która zapalała innych. Pełną radości życia. Zbyt krótkiego życia niestety. Była niezbędną częścią Ogniska. I żeby ten dar nie pozostał wyłącznie w pamięci tych, którzy Ją znali, żeby nie odszedł – ustanowiliśmy nagrodę Jej imienia. I dzięki temu Dorota wciąż z nami jest! Wciąż jest drogowskazem i symbolizuje to, co w Ognisku najlepsze i najważniejsze.
Oto lista dotychczasowych nagrodzonych Ogniskowiczów:

2006 - Ewa Wikieł

2007 - Janina Kędziora

2008 - Anna Iżyńska

2009 - Marcin Zbyszyński

2010 - Maria Krasuska

2011 - Natalia Bloch

2012 - Kamila Straszyńska

2013 - Michał Ferenc

2014 - Iga Dzięgielewska i Maja Leszek

2015 - Helena Urbańska


https://www.facebook.com/O.T.U.Machulskich/photos/?tab=album&album_id=427200890671184

Lista imponująca, bo wśród nagrodzonych większość współpracuje z Ogniskiem. Ewę porwały studia reżyserii w Berlinie, Marcin reżyserię kończy w warszawskiej Akademii Teatralnej i dzięki temu prowadzi stałe zajęcia w Ognisku. Marysia ostatnio się u nas pojawiła, bo po powrocie ze Stanów studiuje produkcję filmową i poszukiwała aktorów do filmu. Natalia i Michał studiują na wydziałach lalkarskich i przyjeżdżają z nową wiedzą poprowadzić warsztaty na naszych letnich obozach. Kamila obecnie w Bolonii zalicza ostatnie egzaminy i również przylatuje na obóz, a na stale współtworzy KAMERTON KULTURY (warto czytać!). Iga i Maja właśnie otwierają nowy studencki etap w życiu, a o uskrzydlonej Helenie z pewnością jeszcze usłyszymy, bo jeszcze przed maturą, a już działa pełną parą! Kto dzisiaj? Z pewnością ktoś, kto ma ogniskowy żar i wiarę, że warto działać dla innych. Bo doskonale rozumie sens ogniskowego przyrzeczenia, żeby przez sztukę kształtować siebie i swoje środowisko.

P.S. 
2016 - Aleksandra Uma

2017 - Hanna Korewicka

2018 - Kamila Dziorek i Barbara Wrona

2019 - Katarzyna Grzegorzewska

2020 - Aleksandra Roguska i Oliwia Hołozubiec

2021 - Karolina Gosk

2022 - Patrycja Feliszek i Stanisław Malicki